Πυλαρινός, Ιάκωβος

(Ληξούρι, Κεφαλονιά 1659 – Κωνσταντινούπολη 1718). Έλληνας γιατρός. Σπούδασε νομικά στην Πάντοβα, δικηγόρησε για μικρό διάστημα στην πατρίδα του και ύστερα σπούδασε ιατρική, πάλι στην Πάντοβα. Αργότερα βρέθηκε στην Κρήτη, αρχίατρος στην αυλή του ηγεμόνα, στη Μολδοβλαχία, αρχίατρος του ηγεμόνα Καντακουζηνού, στη Ρωσία, γιατρός του Μεγάλου Πέτρου, στην Κεφαλονιά, αρχίατρος του Μοροζίνι, στη Σερβία, αρχίατρος του ηγεμόνα, και το 1701 εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου, συνεργαζόμενος με τον γιατρό Ε. Τιμόνη (1712). μελέτησε τρόπο αντιμετώπισης της ευλογιάς. Εφαρμόζοντας την πρωτόγονη μέθοδο εμβολιασμού που προερχόταν ίσως από την Άπω Ανατολή, κατέληξε σε επιστημονικά συμπεράσματα που τα δημοσίευσε το 1715 στην Πάντοβα, εισηγούμενος τη μέθοδο του εμβολιασμού, η οποία εφαρμόστηκε ευρύτατα στην Ευρώπη τον 17o και 18o αι.